Home #COMMISSIONS Μπουζιανη Μουσειο / EXHIBITION

Μπουζιανη Μουσειο / EXHIBITION

“Η θέα ενός αντίο στις μνήμες του Αιχενάου στο Μόναχο”

ΕΝΑ ΝΕΟ ΕΡΓΟ + ΜΙΑ ΝΕΑ ΟΜΑΔΑ + ΜΙΑ ΣΥΝΑΤΗΣΗ + ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ = ΤΕΧΝΗ (πλούσια τέχνη!)
‘Eκθεση: “Ιερή γνωριμία”

Δημιουργείες στο Μουσείο Μπουζιάνη, ενός από τους ανότερους Δασκάλους που ζήσαν και δημιουργήσαν στην Ελλάδα.
Εγώ (yiakou) και οι φίλοι Alex Martinez, Billy Gee, Cacao Rocks,
Exit, Kez, Lune82, Pupet, Zie, Μανώλης Αναστασάκος,
δημιουργήσαμε την δική μας Σύγχρονη Τέχνη στο Μουσείο – τελευταία κατοικία του καλλιτέχνη.

Πέμπτη 7 Απριλίου..
Σας περιμένουμε!!

Προσκλήσεις εδώ:
www.facebook.com/events/994131240671895/

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ & ΑΝΑΦΟΡΑ
εδώ:
ATHENS-VOICE

Άρθρα:
-Αυγή-

www.avgi.gr/article/6392837/o-mpouzianis-simera-tha-itan-enas-street-artist
-thetoc-
www.thetoc.gr/politismos/article/otan-oi-gkrafitades-sunantisan-ton-giwrgo-mpouziani
-culturenow-
www.culturenow.gr/46557/ierh-gnwrimia-omadikh-ekthesh-sto-moyseio-mpoyzianh#.VvgQ3F-uk1A.facebook

 Παραθέτω τμήμα της συνέντευξής μου 
στην εφημερίδα ΑΥΓΗ για την Έκθεση Μπουζιάνη..
“Ιερή γνωριμία”

Σε ένα από τα πλέον ατόφια και παραδοσιακά σημεία της Αθήνας, κάπου στα στενά της Δάφνης, βρεθήκαμε σε
ένα χώρο που το “-Μπουζιάνη, σε γνωρίζω” βρισκόταν μόνο μέσα από εικόνες λίγων βιβλίων που μέχρι τότε
είχα (και είχαμε) μελετήσει. Έφτασαν μόλις λίγα λεπτά, όπου η ενέργεια του χώρου είχε ξεκινήσει με ένα
διάφανο τρόπο να “προσηλυτίζει” σε αυτή τη παράξενη σχολή, της σκληρής και με λίγα μουντά χρώματα,
καλλιτεχνικής έντασης.

Η απουσία του μόνο οπτικά έλειπε καθώς οι αισθήσεις για τη πρόκληση είχαν πιάσει το χορό του δέους. Για
αυτόν, ήμουν σίγουρος θα έφτιαχνα κάτι διαφορετικό, κι αυτός, για εμένα, θα μου ‘πιανε το χέρι κι εγώ σα παιδί
θα ακολουθούσα. Καθώς για λίγο χάθηκα μαζί του, μου έδειξε τα ωραία του τα χρόνια, τη δικιά του εφηβεία, το
ταξίδι του στη Γερμανία και τον έρωτα του στην οδό της μοναδικότητας.
Κάπου στο τέλος, λίγο πριν φύγω καταθέτοντας τα πινέλα μου κάπου εκεί που συνήθιζε ξερά πλέον να τα
αφήνει και ο ίδιος, μου είπε: “Να τολμάς στη ζωή σου”. Χαμογέλασα, και με απόλυτη αυτοπεποίθηση
ολοκλήρωσα υπογράφοντας.
Τότε σταθήκαμε, παραδώσαμε τα βλέμματα μας στο χώρο, αφήσαμε τα δευτερόλεπτα να μας εξηγήσουν το
που ήμαστε, και παγωμένος παρατηρώ στα χείλη του Μπουζιάνη εκείνο το μειδίαμα, τη γραμμή αυτή που μόνο
οι δημιουργοί στην επιτυχία τους σχηματίζουν. Κοιτάζει έξω από το παράθυρο -νοσταλγικά- την ανθισμένη
λεμόνια, την τότε παρέα του.
Εκείνη τη στιγμή, ο Φοίβος (ένας από τους ποιο ταλαντούχους διοργανωτές εκθέσεων που έχω συνεργαστεί),
μπαίνει γεμάτος χαρά και λέει “Πέμπτη, 7 Απριλίου!”.. Χαμογελώ ξανά και γυρνώ να δω το Μπουζιάνη. Είχε
φύγει.. Αλλά κάτι σα να μου έλεγε στα αφτιά μου “Θα είμαι κι εγώ εκεί”. …”όλοι θα είμαστε εκεί, χάρις εσένα”,
απαντάω και τον ευχαριστώ.

LOVE MORE LIKE THIS..